Άργησα να φτιάξω γλυκά ταψιού, γιατί, ως καινούργια και παντελώς άπειρη μαγείρισσα, προτιμούσα να καταπιάνομαι με εδέσματα που δεν ήταν γνωστά και να εντυπωσιάζω τα πλήθη που, δοκιμάζοντας ένα γλυκό δεν θα είχαν πρόσφορο μέτρο σύγκρισης. Αντίθετα τα γλυκά ταψιού είναι τόσο γνωστά και οι νοικοκυρές έχουν εντρυφήσει τόσο πολύ, που τι θα είχα η άσχετη να προσθέσω;

Όταν όμως έφαγα το ραβανί της εκ πατρός μου θείας Σοφίας, άφησα κατά μέρος τις μετριοφροσύνες (που άλλωστε είναι γνωστό ότι με διακρίνουν) και αποφάσισα να μάθω να το φτιάχνω, για να το απολαμβάνω όποτε ήθελα. Και ιδού το θαύμα που γίνεται με τα εξής απλά υλικά:

7 αβγά

2 φλυτζανάκια (του καφέ) ζάχαρη

1 κουταλάκι βανιλοζάχαρη ή 2 βανίλιες

1 φλυτζανάκι αλεύρι

2 φλυτζανάκια σιμιγδάλι ψιλό

½ φλυτζανάκι ασπρισμένα και χοντροτριμμένα αμύγδαλα

Χτυπάμε σε μεγάλη ταχύτητα τα αβγά με τη ζάχαρη και τη βανίλια μέχρι να φουσκώσει το μείγμα. Ελαττώνουμε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέτουμε σιγά-σιγά το αλεύρι, το σιμιγδάλι και τέλος τα αμύγδαλα ανακατεύοντας απαλά μέχρι να αναμειχθούν καλά.

Βουτυρώνουμε μια στρογγυλή φόρμα διαμέτρου 30 εκατοστών, χύνουμε το μείγμα και ψήνουμε για 50 λεπτά στους 180 βαθμούς.

Κι ενώ ψήνεται και φουσκώνει αυτό το παντεσπάνι στο φούρνο, ετοιμάζουμε ελαφρύ σιρόπι ως εξής: Βάζουμε σε μια κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά

3 ποτήρια νερό

3 ποτήρια ζάχαρη και

την φλούδα ενός λεμονιού

Ανακατεύουμε λίγο για να αναμειχθεί η ζάχαρη με το νερό και από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός, χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε για 2-3 λεπτά.

Αποσύρουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε την φλούδα του λεμονιού και, μόλις βγει το γλυκό από το φούρνο, το περιχύνουμε με το ζεστό σιρόπι.

Το αφήνουμε να κρυώσει, το κόβουμε σε ρόμβους και μετά αρπάζουμε το πρώτο κουτάλι που βρίσκουμε μπροστά μας και …επιδιδόμαστε στο θεάρεστο έργο μας.