Θα μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία: Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, σε μια από τις ωραίες εκπομπές του ο Στέλιος Παρλιάρος δίδαξε μια θαυμάσια συνταγή υφάλμυρων κουραμπιέδων. Ενώ την παρακολουθούσα, οι σιελογόνοι αδένες μου άρχισαν να παίζουν ταμπούρλο. Καθώς μου φάνηκε πανεύκολη, με το πέρας της εκπομπής βάλθηκα να την εκτελέσω. Και ω, του θαύματος, πράγματι ήταν θεία! Έκτοτε κάθε Χριστούγεννα έμπαινα στο ίντερνετ, κατέβαζα τη συνταγή, την εκτελούσα, και μοίραζα σε όλους, μα σε όόόόόόόόλους τα ωραία αυτά και ευπρόσδεκτα μπισκοτάκια. Εθαύμαζαν το αποτέλεσμα και με συνέχαιραν κι εγώ, ως φιλαλήθης, έλεγα ότι όόόόόόχι, δεν είναι από τις δικές μου συνταγές, είναι του θείου αυτού pâtissier Παρλιάρου, εκτύπωνα από το ίντερνετ τη συνταγή και την μοίραζα στην οικουμένη. 'Ωσπου ήρθε η ώρα και πέρισυ να χτυπήσω μια διπλή δόση των μπισκοτακίων αυτών. Ψάχνω τα κιτάπια μου για την εκτυπωμένη συνταγή, πουθενά. Ε, λέω, την έδωσα σε κάποιον συμπάσχοντα γλυκατζή. Κοιτάω στο ίντερνετ, πουθενά. Αναδιφώ στον ωραίο ιστότοπο του Παρλιάρου, τίποτε. Ρωτάω στο μαγαζί του, απορία. Αποκλείεται, ανακράζω. Αυτή η συνταγή θα βρεθεί. Και τότε εκπέμπω SOS στους φίλους με τους οποίους έχω μοιραστεί κατά καιρούς δεκάδες συνταγών. Και ιδού, βρέθηκε ο καλός άνθρωπος που την είχε κρατήσει και την ξαναμοιράστηκε μαζί μου. Σ' ευχαριστώ Έλντα! ΄Ετσι την ξαναπαραδίδω στην ανθρωπότητα, λίίίίγο πειραγμένη, ξαναευχαριστώντας τον πρώτο διδάξαντα. Ηθικόν δίδαγμα: Μην κρατάτε ποτέ μυστικές τις συνταγές σας. Η γνώση πρέπει να μοιράζεται!
Σας δίνω τα υλικά για 1 δόση που στο μέγεθος των μπισκοτακίων διαμέτρου περί τα 3 εκατοστά θα αποδώσει περί τα 100. (Προτροπή: Φτιάξτε διπλή δόση, γιατί τα πρώτα 50 θα τα φάτε επί τη εμφανίσει).
300 γραμμάρια βούτυρο (απ' το καλό) σε θερμοκρασία δωματίου
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
110 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
600 γραμμάρια αλεύρι μαλακό
25 γραμμάρια φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού
2-3 κουταλιές της σούπας μπράντυ
10 γραμμάρια χοντρό αλάτι (προσοχή, όχι ψιλό, δεν φτιάχνουμε αλμυρά μπισκότα, θέλουμε να σκάει στο στόμα μας μια νότα αλατιού και να μας ξαφνιάζει!)
5-10 γραμμάρια φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, ανάλογα με τις αντοχές σας στο καυτερό
και προαιρετικά χοντρή ζάχαρη τη λεγόμενη granulé για επικάλυψη
Χτυπάμε στο μίξερ σε δυνατή ταχύτητα (στην αρχή χαμηλή, για να μην πασπαλίσουμε το σύμπαν, και δυναμώνουμε καθώς αναμειγνύεται) το βούτυρο με την άχνη για 20 λεπτά τουλάχιστον, ναι, 20. Είναι η βασική συνταγή του κουραμπιέ, όπου το βούτυρο με τη ζάχαρη χτυπιούνται μέχρι πλήρους εξαντλήσεως. Αν βαριέστε, διανοηθείτε τι γινόταν μόλις καμιά 70αριά χρόνια πριν που οι νοικοκυρές, αυτές οι ηρωίδες της οικιακής οικονομίας, χτυπούσαν με το σύρμα στο χέρι το βούτυρο για εκαντοντάδες θείους κουραμπιέδες κάθε Χριστούγεννα, αφού είχαν πατήσει τη δουλειά της αρκούδας για τη γενική καθαριότητα του σπιτιού, είχαν ξεπατωθεί να μαγειρεύουν για την πολυμελή οικογένεια, είχαν πλύνει στο χέρι τη μπουγάδα της εποχής και... και... και... Γι' αυτό, βάλτε το μίξερ να δουλεύει, ευχαριστήστε την καλή σας τύχη που ζείτε στη μεταβιομηχανική εποχή και η τάση σας ως καλών μαγείρων δεν σας προκαλεί σύνδρομα καρπιαίου σωλήνα και συνεχίστε το θεάρεστο έργο σας.
Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέτουμε σιγά-σιγά τον χυμό και το ποτό και κατόπιν το αλεύρι με το baking powder, το αλάτι και το πιπέρι. Συνεχίζουμε το χτύπημα για άλλα 10 λεπτά.
Αφήνουμε, αν αντέχουμε, τη ζύμη να ξεκουραστεί για μισή με μία ώρα και μετά πλάθουμε το μείγμα σε μπαστουνάκια. Αν σας τρίβονται, κάνετε μικρά τα μπαστουνάκια και πατηκώστε στην χούφτα σας όπως δείχνω στις φωτογραφίες.
Αν επιλέξετε να ντύσετε τα μπισκοτάκια σας με ζάχαρη, στο σημείο αυτό κυλάτε τα κυλλινδράκια αυτά στη χοντρή ζάχαρη.
Κόβουμε τα κυλλινδράκια σε ροδέλλες πάχους 1-1.5 εκατοστού.
Τις τοποθετούμε στο ταψί που έχουμε καλύψει με χαρτί ψησίματος. Φροντίζουμε να αφήνουμε λίγο χώρο μεταξύ τους, γιατί θα φουσκώσουν κατά τι. Final touch: Πριν φουρνίσουμε, πατηκώνουμε το κάθε μπισκοτάκι απαλά με το δάχτυλό μας να κάνει μια μικρή λακκουβίτσα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου για 20 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
[Αν θέλετε να φτιάξετε τους παραδοσιακούς κουραμπιέδες, ακολουθείτε την ίδια συνταγή παραλείποντας το αλάτι και το πιπέρι και προσθέτοντας 200 γραμμάρια αμύγδαλα χοντροκομμένα και καβουρδισμένα. Πλάθετε σε σχήμα κουραμπιέ και, όταν βγουν από το φούρνο, τους ρολλάρετε σε ζάχαρη άχνη. Voilà!]
Επανερχόμαστε: Βγάζετε τα μπισκοτάκια από το φούρνο. Συγκρατηθήτε επί πεντάλεπτο, κλείστε κινητά, απομονωθείτε και βάλτε στο στόμα αυτό το κοσμηματάκι της αρτοποιίας. Μασήστε άπαξ και αφήστε τις γεύσεις να πλημμυρίσουν το είναι σας. Ξαναμασήστε αργά και απολαύστε τις γεύσεις να ξεδιπλώνονται μία-μία μέσα στο στόμα και να σας ξαφνιάζουν σε crescento. Ναι, φίλοι μου, δεν υπερβάλλω. Ξαφνικά νοιώθετε μια μικρή έκρηξη αλατιού στο στόμα (μικρή ντε, μια νότα, γι' αυτό θέλει απόλυτη συγκέντρωση αυτή η απόλαυση) και, καθώς καταπίνετε, κάνει αισθητή την παρουσία του το πιπέρι. Όχι για να σας κάψει, αλλά για να υπογραμμίσει την παρουσία του και να κλείσει με ένα ταρατατζούμ την γαστριμαργική μας ευωχία. Χρόνια καλά!