σουβλάκι αλά ρομάνα

Αφιερωμένο με αγάπη στην Ισαβέλλα…

…που μου θύμισε ότι η μαμά μου στις Απόκριες, έφτιαχνε το θρυλικό της σουβλάκι αλά ρομάνα. Που μόνο σουβλάκι δεν ήταν, αλλά κάτι μοσχαρίσια πεντανόστιμα γεμιστά ρολάκια. Και αναζήτησα τη συνταγή, αλλά δεν υπήρχε καταγεγραμμένη στο τετράδιό της που υπερηφάνως έχω κληρονομήσει. Ως εκ θαύματος, η λαιμαργία και η περιέργειά μου διέσωσαν τη συνταγή, μια και όταν ήμουν παιδί, κυκλοφορούσα στην κουζίνα ενώ τα ετοίμαζε. Η έστω και διαλειμματική παρατήρηση διαπότισε τη μνήμη μου, και, όταν θέλησα να τα φτιάξω κάποια στιγμή, ιδού, ως εκ θαύματος, η συνταγή αναστήθηκε και ανασυστήθηκε! Και την μοιράζομαι μαζί σας με περισσή χαρά:

Για κάθε μερίδα χρειαζόμαστε 2 με 3 κομματάκια μοσχαρίσια (γάλακτος ιδανικά) κομμένα σαν σνιτσελάκια μεγέθους 15Χ8 εκατοστά περίπου. Συνήθως 2-3 ανά άτομο αρκούν, αν δεν υπάρχουν και άλλα 7 φαγητά στο τραπέζι.

IMG_7499.jpg

Για τη γέμιση χτυπάμε με συνοπτικές διαδικασίες στο μούλτι μαϊδανό, σκόρδο, αλάτι, πιπέρι και λίγο λάδι. Όταν χτυπηθούν, προσθέτουμε και λίγη κάπαρη, αν μας αρέσει. Δεν σας δίνω ακριβείς ποσότητες των υλικών, γιατί εξαρτάται από τον αριθμό των ρολλακίων που θέλετε να μαγειρέψετε. Ως γνωστόν η μαγειρική σε αντίθεση με τη ζαχαροπλαστική δεν είναι exact science… Και σε κάθε περίπτωση, μην ανησυχήσετε αν σας περισσέψει γέμιση. Ό,τι μείνει, μπορείτε να το ρίξετε στην κατσαρόλα μαζί με τη σάλτσα.

IMG_7501.jpeg

Και επανέρχομαι: Σε κάθε κομματάκι κρέας βάζουμε πασαλείφοντας από μια κουταλίτσα του γλυκού (κοφτή) από την υποτυπώδη αυτήν γέμιση και προσθέτουμε αν θέλουμε και δυο-τρεις κάπαρες. Κυλάμε το ρολάκι μας και το κλείνουμε προσεκτικά για να μην τρυπηθούμε με δύο οδοντογλυφίδες.

Γεμίζουμε τον βραστήρα με νερό και τον βάζουμε να ζεσταθεί.

Στην χύτρα (ή κατσαρόλα ό,τι χρησιμοποιείτε ευχερέστερα) βάζουμε λάδι ίσα-ίσα να καλυφθεί ο πάτος. Μόλις κάψει προσθέτουμε τα ρολάκια και τα ροδίζουμε (αν είναι περισσότερα από όσα χωράνε στον πάτο της κατσαρόλας σε μία στρώση, βάζουμε όσα χωράνε, τα ροδίζουμε, τα βγάζουμε και επαναλαμβάνουμε με τα υπόλοιπα). Αυτό το συνιστώ ενθέρμως, γιατί αλλιώς ανακατεύουμε ηλιθίως το κρέας, πριν προλάβει να κάνει κρούστα.

Προσθέτουμε ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το αφήνουμε λίγο να μαραθεί και, προαιρετικά, ένα φύλλο δάφνης, καρότο χοντροκομμένο και σελινόρριζα. Ανακατεύουμε προσεκτικά για λίγο. Σβήνουμε με ένα ποτήρι κρασί, κόκκινο κατά προτίμηση, αλλά και το άσπρο δεν μας πειράζει, και αφήνουμε να εξατμιστεί το όλον ανακατεύοντας προσεκτικά.

IMG_7505.jpg

Προσθέτουμε ένα κουτάκι ντοματάκια κονκασέ, τυχόν γέμιση που μας περίσσεψε, αλάτι (με μέτρο) και πιπέρι. Προσθέτουμε καυτό νερό ίσα να σκεπάζει το κρέας, κλείνουμε την κατσαρόλα ή τη χύτρα και αφήνουμε να μαγειρευτεί το φαγάκι μας σαν οποιοδήποτε άλλο κοκκινιστό. Στη χύτρα θέλει περί τη μισή ώρα. Στην κατσαρόλα το δοκιμάζετε τρυπώντας με ένα πηρούνι.

Το φαγάκι μας μυρίζει απερίγραπτα, σβήνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να ξεκουραστεί για λίγο.

Σ’ αυτό το διάστημα ποιούμε ρυζάκι της αρεσκείας μας, σαλατίτσα ωσαύτως της αρεσκείας μας και σερβίρουμε, αφού βγάλουμε προσεκτικά τις οδοντογλυφίδες για να μην έχουμε δράματα από τους ήδη παραφρονούντες από την προσδοκία της ευωχίας συνδαιτημόνες.

Υ.Γ. Δεν έχω φωτογραφία του αποτελέσματος, εφαγώθη πριν προλάβει να φωτογραφηθεί…